3 Januari, de eerste run van 2016
Het nieuwe jaar is begonnen, dus tijd om mijn goede voornemens kracht bij te zetten door weer met de beste motivatie weer verder hard te gaan lopen. Aan de motivatie heeft het tot dusver niet gelegen. Wat mij de laatste weken tegenhield waren blessures en pijntjes. Hopelijk mag ik spreken van een blessurevrij 2016, met wat mooie nieuwe hoogtepunten.
3 januari, lichamelijk bijgkomen van een rustig oud en nieuw, en gemotiveerd om weer lekker aan de gang te gaan. Ik had mij dan ook voorgenomen een niet te grote afstand te lopen vandaag. Tenslotte heb ik vele weken niets gedaan, en heb ik tijdens de Santarun in Barendrecht ontdekt hoe groot de terugval van mijn conditie is als ik even niet in staat ben om te lopen/trainen.
Mijn doelstelling voor deze eerste training van 2016: 3 tot 5 km (en zien waar het schip strand). Een afstand die normaliter geen probleem is, dus dit is weer een leuke start van de training. Echter bleek al snel dat de afstand die normaliter was, voor mij niet meer als normaliter gold. Dus moest al vrij snel mijn doel bijstellen en in mijn handen wrijven als ik de 3km probleemloos zou overbruggen. Deze eerste run van het jaar viel mij enorm zwaar. Of dit nu met het weer te maken had, of met mijn niet al te vlekkeloze conditie, Als na een kilometer begon het erg zwaar te worden en overwoog ik of het niet beter was om op het gemakje terug naar huis te wandelen en voor deze dag de handdoek in de ring te gooien. Gelukkig kon ik mijzelf blijven motiveren om door te pakken en zo toch kleine stukjes te rennen.
Het gekozen parcour zal er ook mee te maken hbenne gehad dat deze run niet echt vlekkeloos verliep. De ronde die ik voormijzelf in gedachte had vele klimmen. Met hoogteverschillen van 12-20 meter en dit niet gewend zijn betekent dat ik bezig was met een aanslag op mijzelf. De ronde kon ik gelukkig inkorten en mijzelf richtiong huis begeven. Met 3.85km op de klok thuis aangekomen, stapte ik toch binnen met een dubbel gevoel. De teleurstelling over de terugval die ik doormaakte, en daarmee het besef dat ik eigenlijk 2 maanden training kwijt ben. Daarnaast gelukkig ook de trots dat ik de schoenen weer ondergebonden heb, en in 2016 weer ren!